Φιλοσοφικές Συνέπειες
Δημοσιεύτηκε: 05 Ιαν 2022, 16:23
.GeorgeVita έγραψε: ↑04 Ιαν 2022, 20:55 Επειδή στα πολύμετρα το ρεύμα μέτρησης αντιστάσεως είναι μικρό, η αντίσταση παραμένει παγερά αδιάφορη με τις μετρήσεις μας, κρατώντας την τιμή της προφυλαγμένη κάπου εντός των ορίων που δείχνουν τα χρώματα της φορεσιάς της!
Μάλιστα!
Δεν ζεσταίνεται, δεν αλλάζει η θερμοκρασία τριγύρω της, δεν αυτο-επηρεάζεται, και δεν αλλάζει η τιμή της - υποθέτω. Χρήσιμο. Αν θυμάμαι καλά -από τα αναλογικά οργανάκια πίνακα με την βελόνα που τα έκαιγα- η μέτρηση της αντίστασης είναι έμμεση, μέσω ενός μικροαμπερόμετρου - δεν θυμάμαι την κλίμακα, που μπορούσα να αγοράζω... αλλά δεν θα ήταν και πολύ διαφορετική από αυτήν που μπορώ σήμερα... - Άντε, τρέχα, να ξαναφτιάξεις από την αρχή, για τρίτη-ή-μήπως-τέταρτη φορά, ένα στοιχειώδες επισκευοκατασκευαστικό Εργαστήριο...
Αλλά το θέμα της ύπαρξης τιμής είναι καθαρά φιλοσοφικό. Το ό,τι χρησιμοποιούμε στην πράξη την ονομαστική της τιμή δεν σημαίνει πως έχει οπωσδήποτε μια τέτοια. Είναι αποτέλεσμα συνήθειας που λόγω των επιτυχών αποτελεσμάτων καθίσταται πίστη. Έτσι, για εμάς, ένας αντιστάτης του εμπορίου ανήκει σε μια συγκεκριμένη κατηγορία τυποποιήσεων, όπως αυτές συμφωνήθηκαν μετά από συζητήσεις μεταξύ κατασκευαστών λαμβάνοντας λίγο-πολύ-καθόλου υπ' όψιν την γνώμη επαγγελματιών της τυποποίησης. Οπότε, ο αχρησιμοποίητος αντιστάτης μας που επιχειρήσαμε να μετρήσουμε ανήκει στην κατηγορία "10 Ω, +/-5%" με διάφορες υποκατηγορίες, όπως π.χ. ισχύος, ας πούμε 1/8 W, θερμοκρασίας, υλικού κατασκευής, τρόπου κατασκευής ή δεν ξέρω ποιες άλλες. Κι αυτά που λέμε εδώ είναι στην πραγματικότητα άλλα λόγια αυτών που είπατε εσείς. Με μια φιλοσοφική διαφορά, η οποία όμως αλλάζει ολόκληρη την κοσμοθεωρία όλων, των πάσης φύσεως, μετρήσεων. Που στην περίπτωσή μας ειδικώς εφαρμοζόμενη μας λέει πως ενώ δεν υπάρχει μία-και-μοναδική τιμή αντίστασης του αντιστάτη αυτού, εν τούτοις υπάρχει το διάστημα αντίστασής του:
[ -9.5 , 10.5 ] Ω
Αλλά αυτό το τελευταίο μάς λέει εμάς πως *κάθε* κατηγοριοποιημένος αντιστάτης
-
"του εμπορίου" ή "της σειράς" ή "της οκάς" κι αυτό χωρίς καμιά συνέπεια για τα επόμενα - καθότι αφού προέρχεται από αλλού, κάπου πέραν του προσωπικού μας ελέγχου, εμάς δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει, και με φορεσιά χρωματισμένη από κατασκευαστή έντιμο, όπως μέχρις αποδείξεως του εναντίου είμαστε επιφυλακτικά υποχρεωμένοι να τον θεωρούμε
-
είναι άλλο ένα στάνταρ μετρήσεων. Τολμηρό, ε; Ναι. Αλλά τι να κάνουμε; Έτσι είναι. Ενώ, για να μην ξεχνιόμαστε, υπάρχει και αξιολόγηση όλων αυτών των στάνταρς: ένας άλλος αντιστάτης της ίδιας ονομαστικής τιμής αλλά με ανοχή 1%
-
χμ! την "ανοχή" θα την λέγαμε "αβεβαιότητα", αν κι εδώ υπάρχει διαμάχη, και μάλιστα δυνατή, καθότι οι ως άνω επαγγελματίες της τυποποίησης, προσπαθώντας να θεμελιώσουν επιστήμη και να πουλήσουν αυθεντία στην κοινωνία, επιχειρούν να αποβάλλουν τον παραδοσιακό όρο "αβεβαιότητα", που εμείς οι καθυστερημένοι, συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε - πάντως : ) το ομολογούμε: μπορεί και να μην έχουν άδικο : D
-
εμείς προσδοκούμε/απαιτούμε να είναι "καλύτερος" από τον δικό μας - όπου το "καλύτερος" μπορεί να είναι γενικώς ένας συναισθηματικός, και εξ αυτού εντελώς ακαθόριστος, όρος αλλά ειδικώς εδώ: "καλύτερος" σημαίνει "μικρότερου διαστήματος αβεβαιότητας αντίστασης".
.
- Μετά από λίγο - Νομίζω μάλιστα πως μπορούμε να διασπάσουμε την κατηγορία σε δύο, και μάλιστα σε πρώτη και σε δεύτερη: "ονομαστική τιμή" και "διάστημα αβεβαιότητας", οπότε, οι απλούστεροι δυνατοί λογαριασμοί -στο απλούστερο μαθηματικό "μοντέλο"- γίνονται με τις ονομαστικές τιμές, ενώ οι αμέσως πιο σύνθετοι -στο πιο σύνθετο μαθηματικό "μοντέλο"- λαμβάνοντας υπ' όψιν και τις αβεβαιότητες. Αναλόγως απαιτήσεων. Αλλά κι ακόμα περισσότερο σύνθετα μαθηματικά "μοντέλα" φαντάζομαι πως είναι δυνατόν να στηθούν λαμβάνοντας π.χ. υπ' όψιν την θερμοκρασία, τον θόρυβο, ή δεν ξέρω άλλο τι. Διαλέγουμε και παίρνουμε! Ό,τι νομίζουμε πως πρόκειται να μας ικανοποιήσει!
.